Η Δίνη του Κεχριμπαριού – Κεφάλαιο 4: Egon ο Εξαιρετικός

Ειλικρινά, η κατάσταση ήταν λίγο απογοητευτική. Μόλις η Καμίλ και εγώ αποφύγαμε τον ανεμοστρόβιλο από ξύλινα τραπέζια, ο Egon ο Εξαιρετικός ξέμεινε από έπιπλα. Μέσα σε μόλις πέντε δευτερόλεπτα, του πήρα το ραβδί – ένα ραβδί ενσωματωμένο σε Chronosteel.

“Απλώς ήθελα να τρομάξω τη μωβ εδώ, για να φύγει!” ψέλλισε τρέμοντας. “Έκανε όλο το κοινό να γελάει μαζί μου – δεν έβγαλα τίποτα απόψε! Ούτε ένα λεπτό!”

“Καμίλ; Νομίζω ότι οφείλεις – οφείλουμε – μια συγγνώμη σε αυτόν τον κακομοίρη.”

“Καλά,” είπε η Καμίλ, κλωτσώντας τα πόδια της και μουρμουρίζοντας ένα καθόλου πειστικό “συγγνώμη”.

“Πραγματικά συγγνώμη, Egon. Δεν ξέραμε τι να περιμένουμε που ήρθαμε εδώ…”

Του επέστρεψα το ραβδί και του εξήγησα την αποστολή μας. Όπως αποδείχθηκε, ο καινούργιος μας φίλος Egon ήταν, μέχρι πρόσφατα, ειδικός κατεδαφίσεων στην κατασκευαστική Znap Construction. Όμως, πάντα ονειρευόταν να γίνει καλλιτέχνης, και μια μέρα, ενώ γκρέμιζε μια εγκαταλελειμμένη αποθήκη, η τύχη τού χαμογέλασε. Ανακάλυψε κατά λάθος με το τρυπάνι του έναν αρχαίο, ξεχασμένο τάφο, όπου βρήκε το ραβδί και ένα σωρό άλλα μυστηριώδη κειμήλια.

Πάω στοίχημα ότι είναι ο τάφος που είδα στο όραμά μου! Συμφώνησε να μας πάει εκεί αύριο. Δεν είμαι σίγουρη τι σχέση έχουν όλα αυτά με τη μητέρα μου, αλλά αν είναι ο ίδιος τάφος που είδα στο όνειρό μου, τότε αυτό παραείναι σύμπτωση για να το αγνοήσω.